"Quien come calafate... ha de volver"
amores cotidianos (429): regresar
-
Indret He tornat a l’indret on m’estimares,m’he banyat en les aigües que
ens ungiren,m’he perdut pels carrers que profanàrem,he retrobat alts
xiprers que v...
Hace 1 hora.
6 comentarios:
...a la Patagonia, sin duda.
Es una vieja leyenda.
Lo estoy necesitando.
Calafate... ¿michay?
Un abrazo de fin de semana, Beatriz!
Comí Calafate con la esperanza de volver, ¿quién sabe?
Besos de dulces recuerdos Beatriz
Yo tengo voluntad de volver siempre ,siempre regreso con la ayuda de DIOS.
Este año querìa ir al glacial P-Moreno ,a USHUAIA y a Punta Arenas ,si DIOS QUIERE iré el año que viene ,cuando el tobillito de mi esposo se acomode.
Ufff...me queda todo el proceso.
Ya comí calafate y... ahora qué?
¡A reunir para el avión a Magallanes! jajaja
Publicar un comentario